I
Scena opisana w biblijnym
„Bożym nakazie danym Adamowi”
to poruszający i podnoszący
na duchu obraz.
Chociaż scena ta przedstawia
tylko Boga i człowieka,
zażyłość między nimi
wypełnia was poczuciem podziwu.
II
Wylewna Boża miłość zostaje szczodrze
darowana człowiekowi i otacza go;
człowiek jest niewinny i czysty,
nieskrępowany i beztroski,
wiodący błogi żywot pod okiem Boga;
Bóg okazuje troskę o człowieka,
podczas gdy człowiek żyje
otoczony Bożą ochroną i błogosławieństwem;
każda jedna rzecz, którą człowiek czyni i mówi,
jest nierozerwalnie związana z Bogiem,
nieodłączna od Niego.
III
Bóg czuł się odpowiedzialny za człowieka
od chwili, w której go stworzył.
Na czym polega Jego odpowiedzialność?
Bóg musi bronić człowieka,
opiekować się nim.
Bóg ma nadzieję,
że człowiek potrafi ufać Jego słowom
i być wobec nich posłusznym.
Jest to również pierwsze oczekiwanie Boga
wobec człowieka.
IV
To z tym właśnie oczekiwaniem
Bóg mówi następujące słowa:
„Z każdego drzewa w ogrodzie
możesz swobodnie jeść,
ale co do drzewa poznania dobra i zła,
nie wolno ci z niego jeść;
bo w dniu, w którym zjesz z niego,
na pewno umrzesz”.
Te proste słowa przedstawiają intencję Boga.
Ujawniają one również, że w swym sercu
Bóg zaczął okazywać troskę o człowieka.
V
W tych kilku prostych słowach
widzimy serce Boga.
Czy w sercu Boga jest miłość?
Czy jest w nim troska?
Z Bożej miłości i troski
nie tylko można zdać sobie sprawę,
lecz można również intymnie je odczuć.
Jako osoba mająca sumienie i człowieczeństwo,
poczułbyś ciepło, poczułbyś,
że się o ciebie troszczą, że jesteś kochany,
poczułbyś też szczęście.
VI
Gdy poczujesz to wszystko,
jak będziesz zachowywał się wobec Boga?
Czy czułbyś się do Boga przywiązany?
Czy kochałbyś i szanowałbyś Go
z głębi twego serca?
Czy twoje serce zbliżyłoby się do Niego?
Na podstawie tego możesz zobaczyć,
jak ważna dla człowieka jest Boża miłość.
Lecz jeszcze bardziej istotne jest to,
aby człowiek Bożą miłość docenił i zrozumiał.
Boże dzieło, Boże usposobienie i Sam Bóg I, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga